بـایــــد کـسـی را پـیـدا کـنـم
کـه دوسـتـم داشـتـه بـاشـــــد
آنـقـدر کـه یـکــــی از ایـن شـب هـای لـعـــنـتـــــــی
آغـوشـــش را بـرای مـن و یـک دنـیـا خـسـتــــگـی ام بـگـشــــایـد
هـیـــــچ نـگـویـد .
هـیـــــچ نـپـرسـد .
بــــرایــــم کتـــاب بـــخوانـــد
مـرا در آغـوش بـگـیـرد
و یـــک بوســـه
فـقـــــط همین
سخت است اتفاقی را انتظار بکشی که خودت هم بدانی در راه نیست !
من ماندم و ۱۶ جلد
لغت نامه که هیچ کدام از واژهایش
مترادف “دلتنگی” نمیشود…
کاش دهخدا میدانست دلتنگی معنا ندارد!!
درد دارد…
چهـ بی تَــفاوُ تْــــ زنـ ـدگی می کُــ ـنند آدمــ ـها
بی آنــْ که بدانَـ نــْد
دَر گوشـ ــه ای اَزْ دُنــیــا
تَــ ـمام دُنــْیــایِ کَسـ ــی شُده انــْد
دوبـــــاره نامــــــــه ام برگشــــــت خــــــورد !
مثــــل همیشــــــه بـا مهـــرِ قـــرمــــز اداره پســــت
« گیـــرنده شناســـــــایی نشــــد »
امــا من بــاز هم از خـواب هایـم و شعـرهای کودکیـم و کودکیِ شعــرهـایم
برای تـــو که تعبیــرِ خــوابِ ندیــده ام هستــی ، خــواهم نوشــت ...
مــــــن دیگر به روزهای اولم برگشتم...
به همان روزهای تـــــنـــــهــــــایــــــی ...
امــــــــــــــــــــــــــا ...
تنهایی قــــبــــل از آمدنت کجا و تنهایی بـــــعــــد از رفتنت کجا.........
"زیادے" دوستـــت داشتم!!!!
میدانـــے اشتباه از کجاست؟؟؟؟
از تو نیــست!!!!
اشتباه از "مــن" است...
هر جا رنجیـــدم به رویت نیاوردم
"لبخنـــد" زدم
فکر کردے درد نداد
"محکــــم تر" زدے..
دلم برات تنگ شده….. اما من…
من ميتونم اين دوري رو تحمل کنم…
به فاصله ها فکرنميکنم …… ميدوني چرا؟؟
آخه … جاي نگاهت رو نگاهم مونده ….
هنوز عطر دستات رواز دستام ميتونم استشمام کنم….
رد احساست روي دلم جا مونده …
ميتونم تپشهاي قلبت رو بشمارم …..
چشماي بيقرارت هنوزم دارن باهام حرف ميزنن
روزے میــرسَـב
بـــے هیــــچ خَبـــَـــرے بــآ کولـــﮧ بــــآر تَنهـــآییـَمــ
בر جـــآده هــآے بـے انتهــــآے ایـלּ בنیــآے عَجیـبــــ
رآه خــــوآهمــ افتـــــآב مَـــלּ کـــﮧ غَریبـــــمــ چــﮧ فَــــرقے בآرב
کجـــــآے ایـــن בنیــــــآ بـآشــــمــ
همــه جــــآے جهــــآלּ تنهـــــآیے بــــآ مَـــלּ استـــ…
گاهی وقتها دلت میگیره
گاهی وقتها دلت می گیره وقتی میفهمی خیلی کارهارو یه جور دیگه باید انجام میدادی
گاهی وقتها دلت میگیره وقتی میفهمی که چقدر سادهایی
گاهی وقتها دلت میگیره وقتی میفهمی که خوب بودن به درد نمیخوره، باید پست بشی
گاهی وقتها دلت میگیره وقتی حس میکنی چقدر تنهایی
گاهی وقتها دلت میگیره وقتی میفهمی هیچ چیز اون چیزی نشد که دلت میخواست
گاهی وقتها دلت میگیره از این که باید اینقدر تظاهر کنی چیزی برات مهم نیست
گاهی وقتها دلت میگیره...
اگــــــــر مـــے بــیــنــــے هــنـــــــوز تــنــهــــــام ...
بـــــــﮧ خــــــاطـــــــــر عــشـــــق تــــــو نــیــســـت !!
مــن فــقـــــــط مـــــے تــــــرســـــــم ؛
مــــے تـــــــرســـــــم هـــمـــــــﮧ مــثـــــل تــــــو بـــــاشــــــنـد . . . !!
هَمیـــشـﮧ قَـــــــدَمهاے تو رآ
تآ حوالــــــــــــے دلم می شمُــ ـــــــ ـــرم ،
بَعــ ـــد بر مــے گردَم
و بـﮧ یآدِ تـ ـــــرآنـﮧ ے تــــازه اے می اُفتم !
مـے بینی؟ عَزیـــــــز !
برگِ تـ ــــــــانَخورده ِے آכּ چرکنویســ قدیمے ,
دُوبارهـ از شکســـــتـכּ شیشـﮧ ے بـُ ـــــــغض ِ مَـכּ تر شد !
مے بـینی ...
یـ ـــــادت همیشـﮧ بآ مَـــכּ است
تـــــا بے نهـ ــــآ یت .... !
ﮔــــﺎﻫــــﯽ
ﺩﻟﻢ ﺑــﺮﺍﯼ ﺯﻣـــﺎﻧﯽ
ﮐــﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻤﺖ ﺗﻨـــﮓ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ…
امروز رگ احساسم را با " تیغ بی تفاوتی" زدم...!!!
قید احساسم را زده ام اما...
تو راحت باش...!
این روزا بعضى ها یه جورى زیر آبى میرن که دلت میخواد بهشون بگى:
من نگاه نمیکنم...
بیابالا یه نفسى بکش لااقل خفه نشى!!!
بَـعـضــﮯ پِـسَـرآ :
مـَـטּ فَـقَـطـ اَـز تُـو פֿُـوشَـمـ مـیـاב عَـزیــزَمــ
فَـقـط اَـز تــو→
از تــو↑
تــو↗
تــو↓
وَ تـــو↘!!!
خدایا ...
کمی جلوتر بیااااا ...
میخواهم در گوشت چیزی بگویم !
این یک اعتراف است ...
من ...
بی "او "...
دوام
نمی آورمــــــــــــــــــــــ...
بـانـــو …
بغـض ها را گاهـى باید قـورت داد ،
عاشقانـه ها را از پنجـره تـُف کـرد
و درهـا را به روىِ همـه بست …
باور کــن ؛
گاهـى ” هیــچکــس ” ارزشِ دچار شـدن را نـدارد …
تو مقصری اگر من دیگر ” من سابق ” نیستم !
من را به من نبودن محکوم نکن !
من همانم که درگیر عشقش بودی !
یادت نمی آید ؟!
من همانم !
حتی اگر این روز ها هر دویمان بوی بی تفاوتی بدهیم !
میبوسم ومیگذارم کنار!
تمام چیزهایی که ندارم را!
دست هایت را...
شانه هایت را...
عاشقی ات را...
همه را...
فقط یک خواهش...
این دم آخــــــــــــر...
لطفی کن ودهانت را ببند ونگو "قسمت نبود"!
خودمـــــــــ بهترمیدانم آنچه نبود...
"لیاقت تو"
بود!!!
چیزے نمیخواهمـ
جــُز
یـڪ اتاقـ ِ تاریـڪ
یـڪ موسیقـے بے ڪلامـ
یـڪ فنجانـ قهوهـ بــہ تلخـے زهـر !
و خوابے بــہ آرامے یـڪ مرگــــــــ همیشگے•
خداوندا ......
هدایتم کن
تا به این باور برسم
که جواب برخی دعاهایم
"صبر" و "انتظار" است......
"حرامـش باد!"
آنکه پر میکند برای "تو"...
جـای "مـرا"...
دوستت دارم پريشان، شانه ميخواهي چه کار؟
دام بگذاري اسيرم ، دانه ميخواهي چه کار
شرم را بگذار و يک آغوش در من گريه کن
گريه کن پس شانه ي مردانه مي خواهي چه کار؟
عشق های امروزی :
بی نام ، قابل انتقال به غیر و معاف از احساس میباشند
میخواهم دور دنیــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــا را بگردم...
دیدن آدم هایی که
هیچ کدام ، شبیه تــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــو نیستند...
علاقه ام را
به تــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــــو بیشتر می کند!
تو به بارانی می مانی
که هواشناسی
هر چه پیش بینی اش می کند
نمی آید
به چشم هایت بگو ...
آنقدر برای دلم ..... رجز نخوانند ...
من اهل جنگ نیستم ...
شـــاعـــرم !
خیلی که بخواهم گرد و خاک کنم ...
شعری می نویسم ، آنوقت
اگر توانستی ...
مرا در آغوش نگیر ...
فرقـے نمـے کند !!
بگویم و بدانـے ...!
یا ...
نگویم و بدانـے..!
فاصله دورت نمی کند ...!!!
در خوب ترین جاﮮ جهان جا دارﮮ ...!
جایـے که دست هیچ کسـے به تو نمـے رسد.:
دلــــــــــــــم.....!!!
آدم فراموش کاری بود
ولی نمیدانم
چرا هیچوقت دلش را
پیش من جا نگذاشت
♥ ♥♥♥ ♥♥♥♥♥♥
بــِهتَــــرِــﮧ نـَבآ شتــِــﮧ بآشـَـمَتــــ
ҳ̸Ҳ̸ҳ
! تـــآ ایــטּ ڪِ ﮧدآشــتــﮧ بآشـــمــ פּ نَـב ونَـــم بــا چـَــند نَفـَـــر شَریڪَم
از دیدن بعضی صحنه ها
نه حق داری داد بزنی
نه حق داری گله کنی !
. چون دیگه به تو “هیچ ربطی” نداره
. بادیدن بعضی صحنه ها فقط خرد می شی !
یه صحنه
مثلِ
این . . .
اگه پسر باشی موهات می ریزه
اگه دختر باشی قطره قطره ی اشکات
اشتبــآه از مـــن بــود ...
پـــررنــگ نــوشتــه بــودمــت ...
بــه سختــی پــآک مــی شــوی ...
ولـــی ...
پـــآکَـــت مـــی کنـــم ... !!!
روی ِ سیـــــــم ِ خــــــاردار ، بــالــــــه مـی رقـصـــــــم
بگـــــذار زخــمی شــونــد پــاهــایـــــم
روی ِ سیـــــــم ِ خــــــاردار ، بــالــــــه مـی رقـصـــــــم
بگـــــذار زخــمی شــونــد پــاهــایـــــم
مـن بهــــــانـه ای می خـــــواهــم بـــــرای ِ نــــرفــتن
حــــالا کـــــه تــــو
راهــــم را ،
ســــد نمــی کـــنی !!
ﻓﺼﻞ ﻫـﻮﺍﯼ ﺩﻭ ﻧﻔــــــﺮﻩ ﺍﻭﻣﺪ ...
ﺧـــﻮﺵ ﺑﻪ ﺣــــﺎﻝ ﺩﻭﻧﻔﺮﻩ ﻫــــﺎ...
زن که بـاشـے ...
عـاشـق شـوے "چـشـم سـفـیـد" خـطـابـَت مـے کـنـنـد !
راسـت مـے گـویـنـد . .
چـشـمـانـَم سـفـیـد شـد بـه جـاده هـایـے کـه..
"تـو" ..
مـُسـافـر هـیـچـکـدام نـبـودے
حکـــــــــــــــــــــایت من…
حکایت کسی بود که عاشق دریا بود اما قایقـــــــــــــــــــــی نداشت…
دلباخته سفر بود اما همسفـــــــــــــــــــــر نداشت…
حکایت کسی بود که زجر کشید اما ضجـــــــــــــــــــــه نزد…
زخم داشت اما ننالیـــــــــــــــــــــد…
گریه کرد اما اشک نریخـــــــــــــــــت…
حکایت من حکایت کسی بود کـــــــــــــــــــــه…
پر از فریاد بود اما سکوت کرد تا همه ی صداها را بشنـــــــــــــــــــــود
گفت خیلی میترسم؛
گفتم چرا ؟
گفت چون از ته دل خوشحالم ...
این جور خوشحالی ترسناک است…
پرسیدم آخه چرا ؟
جواب داد: وقتی آدم این جور خوشحال باشد
سرنوشت آماده است چیزی را از آدم بگیرد!
خدایــــا
میشه اون لحظه ی آخر که واسه همه هست (مرگ)
واسه ما پارتی بازی کنی !!
عادت کرده ام
کوتاه بنویسم
کوتاه بخونم
کوتاه حرف بزنم
کوتاه نفس بکشم
تازگی ها
دارم عادت می کنم
کوتاه زندگی می کنم
یا شاید
کوتاه بمیرم
نمی دانم
فقط عادت…
گاهی ما آدمها خیلی خوش خیالیم...
خیلی از چیزها را به خود میگیریم...
خیلی از نگاهها را...
خیلی از حس ها را...
خیلی از لبخندها را...!
امـــــــــــا....
واقعیت غیر از اینهاست؛
گویی نگاهها به آدمهای پشت سر ماست؛
انگار حسها تنها، تنهایی دیگران است
و لبخندها ....
به ساده لوحی ماست...!
افسوســـ!
ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﻧﺒﻮﺩ ،
ﺗﻮ ﺑﺎ ﭘﺎﯼ ﺧﻮﺩﺕ
ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩﯼ….. !
عشق دق الباب نمیکند،حرف شنو نیست
،درس خوانده نیست،درویش نیست
،مطیع نیست،عشق دیوار را باور نمیکند،
کوه را باور ندارد،مرگ را حتی باور ندارد.
پس بیخودی با عشق نجنگ...
تو برنده نمیشوی!!!!
בلَـ ـم نَـﮧ "عِشــق" مے خـפּاهَـב
نـَﮧ "בرפּغ هــ اے قَشَنگ"
نـَﮧ "اِבعــا هاے بـُزُ رگ"
نَــﮧ "بـُـزُرگ هــاے پـُر اِבعــا"
בلَم "یِک فِنجان قَهـפּه בاغ" مے خـפּ اهَـב
פּ یــِک "בפּســت" کـِـﮧ بِ شَــפּ ב با اפּ حَــرف زَב
♥ تــ ـ ـ ــو مے رو ے و مـטּ فـقـط تـمـاشـایـﭞ مـے کـنـم
نـﮧ اینکـﮧ بے تـفـــاوﭞ بـاشــم نــﮧ !!
ولـے مے دانم آنـکـﮧ خـیـال ِ رفـتـن دارد عـاقـبـﭞ خـواهـد رفـــتـــــــ ـــــــ...
نـﮧ بـا اصــرار مے مـانـد نـﮧ بـا اشـک نـﮧ بـا دُعــآ و نـﮧ ...
تـ ـ ـ ـو می رو ے و مـטּ بـﮧ فرداهاے ِ سختـے فکـــر مـے کنم
کــ ــﮧ بــے تو بـایـد بـگــ ــذرد ... تـ ـ ـ ــو مے رو ے و مـטּ ....♥
زنـــــدانی تقویم شـــــــــــــده ام
هر روز ضربدر مـــــــــــــی زنم بر روی دیـــــــــــــــــــــــ ـوارش
البته نمی دانم تا کــــــــــــــی باید روز ها را ســـــــــیاه کنم
بیـــا دیـــگــر...
شایــد این آخـــرین ســالنــامــه ام باشـــد ...!
می دونــــ ی چــ ی سختـــه؟!
گمشــــده داشتـــ ه باشـــ ی ..
نشانـــ ی هـــم ازش نــداشتـــ ه باشـــ ی ...!
سکوت … و دیگر هیچ نمی گویم …! که این بزرگترین اعتراض دل من است به تو … سکوت را دوست دارم به خاطر ابهت بی پایانش …
از اون گلـــه نـکــن …
وقـتـــی تـــو جــا خـــالـــی دادی …!
اون بغـلــــم کـــرد تـــا زمیـــن نـخــــورم….!!!
ما
به هم نمی رسیم
امّا
بهترین غریبه ات می مانم
که تو را
همیشه دوست خواهد داشت . . .